Στα αρχαία χρόνια στη Θεσσαλία έζησαν ο βασιλιάς Αθάμας και η βασίλισσα Νεφέλη που είχαν δύο παιδιά, τον Φρίξο και την Έλλη.
Ο Αθάμας εγκατέλειψε την οικογένειά του και η Νεφέλη για να προστατεύσει τα παιδιά της ζήτησε τη βοήθεια των θεών. Τότε ο Ερμής της έδωσε ένα χρυσόμαλλο ιπτάμενο κριάρι για να ταξιδέψουν τα παιδιά της από τη δύση στην ανατολή.
Η Έλλη έπεσε από το κριάρι και πνίγηκε …στον Ελλήσποντο. Ο Φρίξος έφτασε στην Κολχίδα όπου θυσίασε το κριάρι και χάρισε το χρυσόμαλλο δέρας στον βασιλιά Αιήτη.
Στη Θεσσαλία κοντά στο βασίλειο του Αθάμαντα
υπήρχε το βασίλειο του Αίσωνα ο οποίος σε κάποια στιγμή παρέδωσε το βασίλειο του στον αδελφό του Πελία με την προϋπόθεση ότι όταν ο γιος του Ιάσονας ενηλικιωθεί, ο Πελίας να του παραδώσει το βασίλειο.
Έφτασε ο καιρός και ο Ιάσονας ζήτησε από τον θείο του πίσω το βασίλειο. Εκείνος τότε του είπε ότι θα του το έδινε μόνο εάν έφερνε το χρυσόμαλλο δέρας από την Κολχίδα...
Το πλοίο για το ταξίδι, το κατασκεύασε ο Άργος, από τον οποίον πήρε και το όνομα του, Αργώ. Ήταν φτιαγμένο από δένδρα του Πηλίου, υπό την καθοδήγηση της θεάς Αθηνάς. Είχε πενήντα κουπιά και στην πλώρη η Αθηνά είχε τοποθετήσει ένα κομμάτι από την ιερή ομιλούσα βαλανιδιά της Δωδώνης.
Στην εκστρατεία πήραν μέρος όλοι οι ήρωες της Ελλάδος, πενήντα τον αριθμό, συμπεριλαμβανομένου και του Ηρακλή. Ανάμεσα τους ήταν οι Διόσκουροι, Κάστωρ και Πολυδεύκης, ο Ορφέας, ο Πηλέας, ο Λαέρτης, ο Τελαμών και η κυνηγός Αταλάντη, η μόνη γυναίκα.
Απέπλευσαν από τις Παγασές, το λιμάνι της Ιωλκού, πέρασαν από τη Λήμνο, τη Σαμοθράκη, νίκησαν τις συμπληγάδες πέτρες, κωπηλάτησαν ανατολικά και έφτασαν στο βασίλειο της Κολχίδας.
Η Θεά Αθηνά προσάρμοσε στην πλώρη ένα κομμάτι ξύλο από την ιερή βελανιδιά Δωδώνης που είχε την ιδιότητα να μιλά και να προφητεύει το μέλλον.
Ο Αθάμας εγκατέλειψε την οικογένειά του και η Νεφέλη για να προστατεύσει τα παιδιά της ζήτησε τη βοήθεια των θεών. Τότε ο Ερμής της έδωσε ένα χρυσόμαλλο ιπτάμενο κριάρι για να ταξιδέψουν τα παιδιά της από τη δύση στην ανατολή.
Η Έλλη έπεσε από το κριάρι και πνίγηκε …στον Ελλήσποντο. Ο Φρίξος έφτασε στην Κολχίδα όπου θυσίασε το κριάρι και χάρισε το χρυσόμαλλο δέρας στον βασιλιά Αιήτη.
Στη Θεσσαλία κοντά στο βασίλειο του Αθάμαντα
υπήρχε το βασίλειο του Αίσωνα ο οποίος σε κάποια στιγμή παρέδωσε το βασίλειο του στον αδελφό του Πελία με την προϋπόθεση ότι όταν ο γιος του Ιάσονας ενηλικιωθεί, ο Πελίας να του παραδώσει το βασίλειο.Έφτασε ο καιρός και ο Ιάσονας ζήτησε από τον θείο του πίσω το βασίλειο. Εκείνος τότε του είπε ότι θα του το έδινε μόνο εάν έφερνε το χρυσόμαλλο δέρας από την Κολχίδα...
Το πλοίο για το ταξίδι, το κατασκεύασε ο Άργος, από τον οποίον πήρε και το όνομα του, Αργώ. Ήταν φτιαγμένο από δένδρα του Πηλίου, υπό την καθοδήγηση της θεάς Αθηνάς. Είχε πενήντα κουπιά και στην πλώρη η Αθηνά είχε τοποθετήσει ένα κομμάτι από την ιερή ομιλούσα βαλανιδιά της Δωδώνης.
Στην εκστρατεία πήραν μέρος όλοι οι ήρωες της Ελλάδος, πενήντα τον αριθμό, συμπεριλαμβανομένου και του Ηρακλή. Ανάμεσα τους ήταν οι Διόσκουροι, Κάστωρ και Πολυδεύκης, ο Ορφέας, ο Πηλέας, ο Λαέρτης, ο Τελαμών και η κυνηγός Αταλάντη, η μόνη γυναίκα.
Απέπλευσαν από τις Παγασές, το λιμάνι της Ιωλκού, πέρασαν από τη Λήμνο, τη Σαμοθράκη, νίκησαν τις συμπληγάδες πέτρες, κωπηλάτησαν ανατολικά και έφτασαν στο βασίλειο της Κολχίδας.
Η Θεά Αθηνά προσάρμοσε στην πλώρη ένα κομμάτι ξύλο από την ιερή βελανιδιά Δωδώνης που είχε την ιδιότητα να μιλά και να προφητεύει το μέλλον.
Αργώ - το σκάφος:
Ο Ιάσων ζήτησε από τον ξάδερφο του τον ναυπηγό Άργο να κατασκευάσει το πλοίο, που θα τον πήγαινε στην Κολχίδα. Ο Άργος χρησιμοποίησε ξύλα, που έκοψε από τα δάση του Πηλίου και με τη βοήθεια της θεάς Αθηνάς ναυπήγησε την Αργώ.
Αργώ: Εμβολοφόρο 50 κωπήλατο πλοίο (μονήρης πεντηκόντορος) με βοηθητική απλή ιστιοφορία, χτισμένο χωρίς σκελετό από ημικατεργασμένη δασική ξυλεία. Προϊστορικό πλοίο του 14ου αιώνα π.χ. Ανήκει στη τυπολογία της ηπειρωτικής ναυπηγικής σχολής δηλαδή στην ίδια οικογένεια με τα μακριά καράβια του Ομήρου και τα μετέπειτα γνωστά εμβολοφόρα πολεμικά πλοία της αρχαιότητας.
πηγή: volos-city.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου